ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເວົ້າວ່າ ການປູກຝິ່ນຢູ່ມ້ຽນ ມ້າ ໄດ້ເພີ້ມຂຶ້ນເປັນ 3 ປີທີ 3 ລຽນຕິດກັນ ຍ້ອນວ່າພວກກຸ່ມກະ ບົດເຜົ່າຕ່າງໆ ພາກັນຂາຍຝິ່ນເພື່ອເອົາເງິນໄປຊື້ອາ ວຸດ. ນາຍ Ron Corben ນັກສື່ຂ່າວຂອງ VOA ປະຈຳບາງກອກ ເວົ້າວ່າການເພີ້ມ ຂຶ້ນຂອງການປູກຝິ່ນນີ້ ແມ່ນໄດ້ຕ່າວປີ້ນຜົນສຳເລັດ ທີ່ໄດ້ຮັບມາໃນອະດີດໃນການດຳເນີນ ຄວາມພະ ຍາຍາມໃນການຕັດການປູກຝິ່ນລົງ.
ອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອການຕໍ່ຕ້ານຢາເສບຕິດ ແລະ ອາດສະຍາກຳ ຫລື UNODC ເວົ້າໃນວັນຈັນຜ່ານມານີ້ວ່າ ການປູກຝິ່ນຢູ່ມ້ຽນມ້າໄດ້ເພີ້ມຂຶ້ນຫລາຍກວ່າ 10% ໃນປີ 2009 ເຊິ່ງເປັນການເພີ້ມຂຶ້ນເປັນປີທີ 3 ລຽນຕິດກັນ.
ບົດລາຍງານຫລ້າສຸດຂອງອົງການດັ່ງກ່າວ ຊຶ່ງໄດ້ເກັບກຳຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບສະພາບການປູກຝິ່ນຢູ່ໄທ, ລາວ ແລະມ້ຽນມ້າ ແຈ້ງໃຫ້ ຊາບວ່າ ການປູກຝິ່ນຢູ່ໃນເຂດ 3 ປະເທດນີ້ ແມ່ນກວມເອົາເນື້ອທີ່ປະມານ 31.700 ເຮັກຕາ ຊຶ່ງແມ່ນເພິ່ມຂຶ້ນຈາກພຽງແຕ່ 20.300 ເຮັກຕາກ່ວາໆ ໃນປີ 2006 ນັ້ນ ແລະການເພີ້ມຂຶ້ນນີ້ ແມ່ນຕິດຕາມມາລຸນຫລັງການຫລຸດລົງຢ່າງຫລວງຫລາຍ ຈາກ ຊ່ວງເວລາລະຫວ່າງປີ 1998 ຫາ 2005 ຊຶ່ງກວມເອົາເນື້ອທີ່ ປະມານ 130.000 ເຮັກຕາ.
ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງອົງການ UNODC ເວົ້າວ່າ ສາເຫດທີ່ພາໃຫ້ມີການເພີ້ມຂຶ້ນໃນການປູກຝິ່ນນີ້ ສ່ວນນຶ່ງ ແມ່ນມາຈາກສະພາບການຂາດສະຖຽນຣະພາບທາງການເມືອງ ຢູ່ໃນ ມ້ຽນມ້ານັ້ນ. ພວກກຸ່ມທະຫານຊົນເຜົ່ານ້ອຍ ເຊັ່ນເຜົ່າ Wa ແລະ Kachin ໄດ້ພາກັນ ປູກຝິ່ນຂາຍເອົາເງິນ ເພື່ອຊື້ອາວຸດມາຍິງຕໍ່ສູ້ກັບ ລັດຖະບານ.
ກອງທັບມ້ຽນມ້າ ໄດ້ກຳນົດເສັ້ນຕາຍໃຫ້ແກ່ບັນດາກຸ່ມຊົນເຜົ່າ ນ້ອຍ ເຊິ່ງຫລາຍໆກຸ່ມໄດ້ທຳການຕໍ່ສູ້ຕ້ານລັດຖະບານມາເປັນເວລາຫລາຍທົດສະຫວັດ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບ ອໍານາດປົກຄອງຕົນເອງຫລາຍກວ່າເກົ່າ ນັ້ນວ່າ ໃຫ້ປົດອາວຸດທະຫານຂອງພວກ ເຂົາເຈົ້າ. ລາຍງານຂ່າວຫລາຍກະແສ ເວົ້າວ່າ ບາງກຸ່ມໃນຈຳນວນນັ້ນ ບໍ່ຢາກ ປົດອາວຸດ ແລະ ກຽມພ້ອມທີ່ຈະທຳການຕໍ່ສູ້ຕໍ່ໄປ.
ທ່ານ Gary Lewis
ເຊິ່ງເປັນຜູ້ຕາງໜ້າ ຂອງອົງການ UNODC ປະຈຳຂົງເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກ
ແລະ ເຂດມະຫາສະມຸດ ປາຊີຟິກ ເວົ້າວ່າ: "ເມື່ອຫລາຍປີກ່ອນໜ້ານີ້ພວກເຮົາເຫັນ ປະລິມານເກັບກ່ຽວຝິ່ນລົດຕ່ຳລົງ,ຫລາຍ. ໃນປະເທດມຽນມານັ້ນ ພວກເຮົາກຳລັງເຫັນປະລິມານການເກັບກ່ຽວຝິ່ນ ຖີບຕົວສູງຂື້ນໃນລະຍະສາມສີ່ປີຜ່ານມານີ້ ຊຶ່ງບັດນີ້ເພີ່ມຂຶ້ນທັງໝົດເກືອບ
50 ເປີເຊັນ ສົມທຽບໃສ່ປີ 2006 ສຳຫລັບພາກສ່ວນຂອງພວກເຮົາ ແມ່ນສຸມໃສ່ບັນຫາການຄວບຄຸມຢາເສບຕິດ ທີ່ຍັງເຫັນວ່າບໍ່ປະລະການຜລິດ
ແລະການກຳຈັດ."
ກ່າວກັນວ່າ ຢູ່ມ້ຽນມ້ານັ້ນ, ມີປະຊາຊົນຫລາຍກວ່າ 1 ລ້ານຄົນ ທີ່ມີສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງກັບການປູກຝິ່ນ
ທີ່ເອົາໄປໃຊ້ເປັນວັດຖຸດິບເພື່ອຜະຫລິດເຮໂຣອິນນັ້ນ.
ແຕ່ວ່າ ພາກພື້ນເອເຊຍຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ ເຊິ່ງໃນເມື່ອກ່ອນ ເອີ້ນກັນວ່າ ເຂດສາມ ຫລ່ຽມທອງຄຳ ຍ້ອນວ່າເປັນເຂດທີ່ມີຊາຍແດນຕິດຈອດກັນລະຫວ່າງ 3 ປະເທດ ຄື ມ້ຽນມ້າ, ລາວ ແລະ ໄທນັ້ນ ເປັນເຂດທີ່ມີການຜະຫລິດຝິ່ນຢ່າງຫລວງຫລາຍນັ້ນ ໃນທົສວັດທີ່ຜ່ານມານີ້ ແມ່ນໄດ້ຫລຸດຫລັງ ອັຟການິສ ຖານຕັ້ງຫລາຍ ໃນດ້ານການຜະ ຫລິດຝິ່ນ .
ທ່ານ Leik Boonwaat ເຊິ່ງເປັນຜູ້ຕາງໜ້າ ຂອງອົງການ UNODC ປະຈຳລາວ ເວົ້າວ່າ ການຜະຫລິດຝິ່ນຢູ່ອັຟການິສ ຖານດຽວນີ້ ກວາມເອົາ 95% ຂອງການຜະຫລິດ ຝິ່ນຢູ່ໃນໂລກ. ທ່ານກ່າວວ່າ:
"ຄ່າຂອງຝິ່ນທັງໝົດທີ່ຜລິດສຳຫລັບມຽນມານັ້ນ
ພວກເຮົາປະເມີນວ່າປະມານ 104 ລ້ານໂດລາ. ສຳຫລັບປະເທດລາວແມ່ນ 15 ລ້ານໂດ ລາ
ສ່ວນໃນອັຟການີສຖານນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຄຸນຄ່າຝິ່ນທັງໝົດສຳຫລັບປີນີ້ ປະມານ
438 ລ້ານໂດລາ."
ອົງການ UNODC ເວົ້າວ່າ ທ່າແຮງຂອງການຜະລິດຝິ່ນໂດຍລວມ ຢູ່ພາກພື້ນເອເຊຍຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ໄດ້ຫລຸດລົງ ຈາກ 1.435 ໂຕນໃນປີ 1998 ມາເຫລືອພຽງແຕ່ 345 ໂຕນ ໃນປີ 2009 ເຊິ່ງເປັນການຫລຸດລົງ 75%.
ອົງການ UNODC ເວົ້າວ່າ ເພື່ອຈະຕັດການຜະຫລິດຝິ່ນລົງ ອີກນັ້ນ ປະຊາຄົມນາໆຊາດຈະຕ້ອງຊ່ວຍພວກທີ່ປູກຝິ່ນ ຊອກຫາພືດອື່ນມາປູກທົດແທນ ແລະມີວິທີການທຳມາຫາກິນແບບອື່ນ.
