ມີທາດບາຫລອດເປັນພິດເຈືອປົນຢູ່ທົ່ວໄປໃນປາທີ່ມາຈາກຫ້ວຍນ້ຳ

ການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າໃໝ່ໃນ​ສະຫະລັດ​ພົບ​ວ່າ ມີທາດ Mercury ຫລືທາດບາຫລອດທີ່ເປັນ ພິດເຈືອປົນຢູ່ທົ່ວໄປ ຢູ່ໃນປາທີ່​ໄດ້ ມາຈາກ ຫ້ວຍນຳລຳ​ທານຕ່າງໆ ທີ່​ເບິ່ງ​ຄືວ່າໃສ​ສະອາດ ບໍລິສຸດ ປາດ​ສະ​ຈາກ​ມົນ​ລະ​ພິດນັ້ນ. ນີ້​ເປັນ​ຮ່ອງຮອຍ​ອັນ​ຫລ້າ​ສຸດ ທີ່ຊີ້ບອກໃຫ້ຮູ້ວ່າ ມົນລະພິດຈາກ ທາດບາຫລອດມີຢ່າງແຜ່ ຫລາຍຂະໜາດໃດ.

ທາດ Mercury ຫລື ທາດບາຫລອດ ແມ່ນ ເປັນພິດຕໍ່ລະບົບ​ເສ້ນປະສາດ, ແລະ ມັນ ເປັນອັນຕລາຍຢ່າງຫລວງຫລາຍ​ເປັນພິເສດ ຕໍ່ເດັກນ້ອຍທີ່ຍັງເຍົາໄວ. ການໄດ້ຖືກເຜີຍແບ ຕໍ່ທາດບາຫລອດໃນຮູບແບບນຶ່ງ ທີ່ເອີ້ນວ່າ methylmercury ນັ້ນ ສາມາດທຳລາຍ ຄວາມຈຳ, ຄວາມສາມາດ​ໃນ​ການຈົດຈໍ່ຕັ້ງໃຈ ຫລື​ເອົາ​ໃຈ​ໃສ່, ການປາກເວົ້າພາສາ, ແລະ, ຄວາມສາມາດຕ່າງໆ ທາງດ້ານສະໝອງຂອງເດັກ​ໄດ້ ໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາ ກຳລັງເຕີບ ໃຫຍ່ຂຶ້ນ.

​ໃນການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າໃໝ່ນັ້ນ, ພວກນັກຄົ້ນຄວ້າຈາກຫ້ອງ ການສຳຫລວດດ້ານທໍລະນີ ສາດ ຫລື U-S-G-S ຂອງ​ສະຫະລັດ ໄດ້ສຶກສາສຳຫລວດເບິ່ງຫ້ວຍນ້ຳລຳທານ, ເກືອບ, 300 ສາຍ ຢູ່​ໃນທົ່ວສະຫະຣັດ ຈາກປີ 1998 ຫາ 2005 ຄື ພວກເຂົາເຈົ້າທຳ​ການວິ​ໄຈ ​ແລະ ກວດເບິ່ງລະດັບທາດບາຫລອດທີ່ເຈືອປົນຢູ່ນຳປາ ທີ່​ມາ​ຈາກ​ຫ້ວຍນ້ຳລຳທານເຫລົ່າ, ນັ້ນ ໂດຍເລືອກ​ເອົາ​ປາທີ່ຊາວປະໂມງວາງລາຄາສູງຫມາຍ​ຄວາມ​ວ່າ ຜູ້​ຄົນນິຍົມກັນກິນ ຫລາຍ ເຊັ່ນປາ bass ຫລື ປາກະພົງ ແລະ ປາ trout. ຜົນການສຶກສາ ພົບວ່າ ¼ ຂອງປາເຫລົ່ານັ້ນ ແມ່ນມີທາດບາຫລອດ ​ເຈືອ​ປົນ​ຢູ່ສູງກວ່າລະດັບທີ່ຖື​ວ່າກິນໄດ້ ຢ່າງ ປອດໄພ.

ທ່ານ Mark Brigham ນັກເຄມີດ້ານທໍລະນີສາດ ເຊິ່ງເປັນຜູ້ນຶ່ງໃນບັນດານັກຂຽນບົດ ສຶກສາຄົ້ນຄວ້ານີ້ ເວົ້າວ່າ ການເຈືອປົນຂອງທາດບາຫລອດນີ້ ມີລະດັບສູງທີ່ສຸດແມ່ນຢູ່ ໃນປາທີ່ມາຈາກຫ້ວຍນ້ຳລຳທານທີ່ໃສບໍລິສຸດ, ໄກຈາກສິ່ງແປດເປື້ອນຕ່າງໆ ມີປ່າຢູ່ອ້ອມ, ຮອບ ແລະ ດິນຊຸ່ມອືນ. ທ່ານຄິດວ່າ ທາດບາຫລອດ ທີ່ປາພວກນີ້ໄດ້ຮັບແມ່ນມາຈາກ ທາງດຽວ ນັ້ນກໍຄືມາຈາກ ບັນຍາກາດ ຫລື ເວົ້າອີກ​ແງ່ນຶ່ງ ກໍແມ່ນວ່າ ທາດບາຫລອດນັ້ນ ຕົກລົງມາຈາກເທິງຟ້າ.

ທ່ານ Mark Brigham ຍັງເວົ້າວ່າ ທາດບາຫລອດ ທີ່ຂຶ້ນໄປປົນຢູ່ນຳບັນຍາກາດນັ້ນ ແມ່ນມາຈາກ ແຫລ່ງທຳມະຊາດ ແລະ ອຸດສະຫະກຳ ຫລາຍໆແຫລ່ງແຕກຕ່າງກັນ. ແລະ ແຫລ່ງທີ່ ເປັນຕົວປະກອບສ່ວນສ້າງມົນລະພິດ ທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ທີ່ເກີດຈາກການ​ກະທຳ​ຂອງ​ ຄົນ ກໍຄືການເຜົາໃໝ້ ຖ່ານຫີນ ເພື່ອເອົາພະລັງງານ.

ນອກນັ້ນ ທາດບາຫລອດດັ່ງກ່າວ ກໍອາດ ຈະມາຈາກນອກປະ​ເທດ ແລະ ຈາກບ່ອນທີ່ຢູ່ ຫ່າງໄກຈາກສະຫະຣັດກໍ​ໄດ້ ​ເພາະວ່າ ຕາມ ​ລັກ​ສະ​ນະ​ທຳ​ມະຊາດ​ຂອງ​ມັນ​ແລ້ວ ບາ ຫລອດ​ເປັນ​ທາດ ​ທີ່​ລ່ອງ​ລອຍ​ໄປ​ໄກ​ໃນທົ່ວ ໂລກ​ໄດ້. ສະນັ້ນ ການຜົ່ນຄວັນອາຍ​ເສຍ ທີ່​ມີທາດບາຫລອດເຈືອ ປົນຢູ່ນຳໃນທະວີບນຶ່ງ ກໍສາມາດມີຜົນກະທົບຕໍ່ທະວີບອື່ນໆ​ອີກ. ຕົວ ຢ່າງວ່າ ຖ້າຫາກມີການຜົ່ນຄວັນອາຍຢູ່ເອ ເຊຍ, ມັນກໍສາມາດກະທົບເຖິງທະວີບອາເມຣິ ກາເໜືອ​ ໄດ້. ເຊັ່ນດຽວກັນ ການຜົ່ນຄວັນ ອາຍຢູ່ອາເມຣິກາເໜືອ ກໍຈະມີກະທົບຕໍ່ທະວີບອາຟຣິກາໄດ້.

ເຫດການດັ່ງກ່າວນີ້ ເຮັດໃຫ້ບັນຫາມົນລະພິດຈາກທາດບາ ຫລອດເປັນບັນຫາລະດັບໂລກ. ສະຫະຣັດ ເປັນປະເທດໃຫຍ່ ອັນດັບ 3 ໃນການຜົ່ນອາຍທາດບາຫລອດອອກ, ຫລັງຈາກ ອິນເດຍ ອັນ​ດັບ​ນື່ງ ແລະ ຈີນ ອັນ​ດັບ​ສອງ ທີ່​ປ່ອຍ​ອອກ​ຫລາຍ​ກວ່າ​ສະຫະລັດ​ຕັ້ງຫລາຍ. ທ່ານນາງ Gina Solomon ທີ່ສະພາປົກປ້ອງຊັພຍາກອນທຳມະຊາດ ເວົ້າວ່າ ສະຫະຣັດ ຕ້ອງເປັນຜູ້ນຳໜ້າ ຫລື​ ເຮັດເປັນແບບຢ່າງໃຫ້ແກ່ບັນດາປະເທດກຳລັງພັດທະນາ ​ກ່ອນຈະ ໄປບອກປະເທດເຫລົ່ານັ້ນ ​ໃຫ້ຫລຸດຜ່ອນການປ່ອຍຄວັນອາຍທາດບາຫລອດອອກສູ່ບັນຍາ ກາດ. ເພາະວ່າ ການທີ່ທຸກປະເທດໃນໂລກ ຕ້ອງຫລຸດຜ່ອນການປ່ອຍມົນລະພິດທາດບາ ຫລອດອອກນັ້ນ ​ແມ່ນເປັນສິ່ງຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງເຮັດ ເພື່ອຮັກສາສຸຂະພາບ. ແລະ ແນ່ນອນ ບັນດາປະ​ເທດ​ໃນ​ຂົງ​ເຂດ​ເອເຊຍ ກໍ​ຕ້ອງ​ເຮັດ​ຄື​ກັນ ​ເພາະວ່າ ອຸດສາຫະກຳດ້ານພະລັງງານ ໃນ​ເອ​ເຊຍ ແມ່ນເປັນແຫລ່ງໃຫຍ່ແຫລ່ງນຶ່ງທີ່​ແຜ່ຜາຍມົນລະພິດທາດບາຫລອດ​ໄປ​ທົ່ວໂລກ.

ນອກ​ນີ້ ເອເຊຍຍັງເປັນທະວີບທີ່ມີຄົນກິນປາຫລາຍທີ່ສຸດ. ເຖິງແມ່ນວ່າ ຍັງບໍ່ມີການຄົ້ນ ຄວ້າດີ ຢູ່ໃນຂົງເຂດດັ່ງກ່າວ ແຕ່ ທ່ານນາງ Desiree Narvaez ​ແຫ່ງອົງການສະຫະ​ປະຊາ​ຊາດ ເວົ້າວ່າ ການສຸ່ມກວດກາເປັນບາງ​ບ່ອນ ສະ​ແດງ​ໃຫ້ເຫັນວ່າ ມີທາດບາ ຫລອດ ໃນລະດັບສູງຢູ່ນຳປາຂອງເອເຊຍ.

ທ່ານ Mark Brigham ຜູ້ນຶ່ງທີ່ຮ່ວມຂຽນບົດສຶກສາຄົ້ນ ຄວ້ານີ້ ເວົ້າວ່າ ທາດບາຫລອດ ​ແມ່ນສະສົມຂຶ້ນເປັນລຳ ດັບຕາມຂອດ ຕ່ອງໂສ້ຂອງອາຫານ ຄືນັບຈາກ ໄຄນ້ຳ, ໄປຫາປານ້ອຍ ຈົນເຖິງປາໃຫຍ່. ສະນັ້ນ ປາໃຫຍ່ກວ່າໝູ່ ກໍມັກຈະມີ ທາດບາຫລອດສະສົມຢູ່ໃນລະດັບສູງທີ່ສຸດ. ປາທີ່ ນ້ອຍກວ່າ ແລະ ເປັນທີ່ນິຍົມກັນໜ້ອຍກວ່າ, ຕົວ ຢ່າງເຊັ່ນ ປາດຸກ, ປາກົດ, ປາ pollock ແລະ ກຸ້ງ ມັກຈະມີທາດບາຫລອດຢູ່ໃນລະດັບ ທີ່ປອດໄພກວ່າ. ທ່ານ Brigham ກ່າວອີກວ່າ ປາທີ່ກຸ່ມຂອງ ທ່ານໄດ້ເອົາມາເປັນຕົວ ຢ່າງໃນການຄົ້ນຄວ້າ ສ່ວນຫລາຍແມ່ນກິນໄດ້ຢ່າງປອດໄພ. ແລະ ບັນດານັກຊ່ຽວຊານກໍ​ໄດ້ແນະນຳ​ໃຫ້ກິນປາ ​ເພາະວ່າ​ປາ​ເປັນອາຫານ ທີ່ເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຮ່າງກາຍ ຖ້າຫາວ່າ ມັນບໍ່ມີທາດບາຫລອດເຈືອ ປົນຢູ່ນໍາຫລາຍ.