ຢູ່ໃນສະຫະລັດ ບັນດາຜູ້ມັກຕຶກເບັດຫາປາ ສາມາດປະຕິບັດໄດ້ຕະຫລອດປີ ໃນທຸກລະດູການ ແລະມີປາຢ່າງຫລວງຫລາຍ ແຕ່ວ່າຕ້ອງມີຂອບເຂດຈຳກັດໃນການຫາປາຄື ມີໃບອະນຸຍາດແລະປະຕິບັດຕາມກົດລະບຽບ. ຢູ່ຫລາຍແຫ່ງ ໃນແຕ່ລະເທື່ອ ມີການຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເອົາປາກາຍ 25 ໂຕ ຊຶ່ງທ່ານກັອກ ສັນດາຣາ ນັກຫາປາ ກຣັບປີ (Crappie) ໃນລະດູໜາວ ຢູ່ເມືອງວູດບຣິສ ພາກເໜືອຂອງລັດເວີຈີເນຍອະທິບາຍສູ່ ວີໂອເອ ຟັງວ່າ
ການຕຶກເບັດຫາປາແມ່ນການຜັກຜ່ອນຢ່ອນອາລົມຢ່າງນຶ່ງ ເຖິງແມ່ນບໍ່ໄດ້ປາຫຼາຍຕາມກຳນົດ ແຕ່ກໍເປັນເວລາ ທີ່ເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເວລາກັບຄວາມງຽບ ເພື່ອສຳຫຼວດຕົນເອງຢູ່ໃນເຮືອກາງນ້ຳຜູ້ດຽວ ຫລືເປັນການຂ້າເວລາຊົ່ວໄລຍະນຶ່ງ. ຊາວອາເມຣິກັນພາກັນລົງທຶນ ຊື້ເຄື່ອງມືຫາປາເຊັ່ນວ່າ ເຮືອຈັກ ເຮືອກາຍັກ ທີ່ພາຍດ້ວຍຕົນເອງ ແບບມິດໆ ຄັນເບັດ ເຫຍື່ອ ແລະເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມໂດຍສະເພາະລະດູໜາວທີ່ຈະຕ້ອງ ນຸ່ງເຄື່ອງໃຫ້ອົບອຸ່ນທີ່ສຸດ. ຊາວລາວມັກນຳເອົາປາມາເຮັດກ້ອຍ ລາບ ຈືນ ຫລືບໍ່ດັ່ງນັ້ນກໍພາກັນເຮັດສົ້ມປາ.
ແຕ່ວ່າຄົນອາເມຣິກັນຜິວຂາວຫລາຍໆຄົນ ມີເຮືອໃຫຍ່ສ່ວນໂຕ ມັກພາກັນຂີ່ອອກໄປກາງທະເລ ເພື່ອຕຶກເບັດເອົາປາໃຫຍ່. ສ່ວນຫລາຍແລ້ວເຂົາເຈົ້າບໍ່ມັກເອົາມາ ຄົວມາກິນຄືດັ່ງຊາວເອເຊຍ. ຫລັງຈາກຕຶກໄດ້ແລ້ວກໍພາກັນດີໃຈ ແລ້ວປ່ອຍປານັ້ນໄປ. ຖ້າຫາກວ່າເຂົາເຈົ້າຢາກກິນປາ ເຂົາເຈົ້າໄປຊື້ເອົາຢູ່ຕະຫລາດ ຜະແນກ ຂາຍປາທີ່ຄົວໄວ້ໃຫ້ຢ່າງສະອາດ ໂດຍທີ່ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງມາຄົວ ແລະທຳຄວາມສະອາດ. ນອກຈາກນັ້ນອີກແລ້ວການປຸງແຕ່ງຂອງເຂົາເຈົ້າກໍມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນກັບຊາວເອເຊຍທີ່ສຸດ.
