ແມ່ຂອງທ້າວ ອອສກາຣ໌ ກ່າວວ່າ ໃນການປິ່ນປົວທີ່ລູກຂອງລາວໄດ້ຮັບນັ້ນ ແມ່ນເປັນແບບບຸກລຸກ ຮ້າຍແຮງ, ຜົມຂອງລາວລົ່ນ ແລະລາວກໍບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຍ່າງເດີນໄດ້.
ໃນເຂດຮ່ອມພູ ຮູລາ ຂອງອິສຣາແອລ ພວກນົກຍາງຈຳນວນຫຼາຍພັນໂຕ ພວມພາກັນຖືວ່າ ເຂດປຽກຊຸ່ມແຫ່ງນີ້ ເປັນບ່ອນພັກພິງຊົ່ວຄາວຂອງພວກມັນ ແທນທີ່ຈະພາກັນຍ້າຍ ໄປຍັງທົ່ງຮາບ ໃນທະວີບອາຟຣິກາ.
ໃນຂະນະທີ່ການຜ່າຕັດເອົານົມໃສ່ ສາມາດນໍາເອົາຮູບຊົງຂອງນົມກັບຄືນມາໃຫ້ຄົນປ່ວຍໄດ້ ແຕ່ວ່າການເອົາຕ່ອມນໍ້າເຫລືອງໃໝ່ ມາໃສ່ແທນອັນເກົ່າ ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍປານໃດ.
ບ່ອນທີ່ໄຄ່ພອງເຫລົ່ານີ້ອາດສາມາດພາໃຫ້ເປັນ... ບາດແຜຢູ່ຕີນກໍເປັນໄດ້. ຖ້າຫາກບໍ່ໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວ ຕຸ່ມໄຄ່ພອງເຫລົ່ານີ້ ກໍຈະພາໃຫ້ຕ້ອງໄດ້ຕັດແຂ່ງຂາໄດ້.
ສິ່ງທີ່ດຶງດູດຄວາມສົນໃຈ ຂອງພວກນັກວິທະຍາສາດແທ້ໆ ນັ້ນກໍຄື ພວກໂຕຕຸ່ນບໍ່ມີຂົນ ດໍາລົງຊີວິດຢູ່ ຢ່າງປາດສະຈາກ ການເປັນໂຣກມະເຮັງ.
ວິທີການປິ່ນປົວແບບໃໝ່ ສາມາດກວດພົບແຊລ ຂອງເນື້ອງອກ ທີ່ໜ້າເຊື່ອຖືໄດ້ ໂດຍການກວດເລືອດ ຂອງຄົນເຈັບ.
ມົນລະພິດ ກໍແມ່ນບັນຫາ ທາງສຸຂະພາບອັນນຶ່ງ ແທນທີ່ຈະຖືວ່າ ມັນເປັນພຽງແຕ່ບັນຫາ ດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມເທົ່ານັ້ນ.
ພວກຜູ້ນຳທັງຫຼາຍເຫຼົ່ານີ້ ພາກັນຊຸກຍູ້ ປະເທດຕ່າງໆ ບໍ່ພຽງແຕ່ໃຫ້ຫຼຸດຜອ່ນ ການນຳໃຊ້ຢາປະຕິຊີວະນະ ໜ້ອຍລົງ ແຕ່ໃຫ້ຕຽມຮັບມື ກັບສະຖານະການ ທີ່ຮ້າຍແຮງກວ່ານີ້.
ທ່ານໝໍ Josea Ratsirarson ຈາກກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ກ່າວວ່າ “ພວກເຮົາກຳລັງຢູ່ໃນຊ່ວງເວລາ ຂອງການແຜ່ລະບາດ ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າ ພວກເຮົາຈະມີກໍລະນີຕ່າງໆ ຫຼາຍຂຶ້ນອີກ.”
ເບື້ອງຫລັງ ການຄົ້ນຄວ້າ ຂອງແອັບດັ່ງກ່າວ ເອີ້ນວ່າ Biliscreen ຫຼື ການກວດຫາບີລີແມ່ນຍັງຢູ່ໃນຂັ້ນຕົ້ນໆຢູ່. ບັນດານັກຄົ້ນຄວ້າ ກຳລັງຮຽນຂັ້ນຕອນກຳມະວິທີ ເພື່ອລະບຸລະດັບຕ່າງໆຂອງບີລີຣູບິນ.
ມົນລະພິດ ທັງຢູ່ນອກ ແລະຢູ່ໃນອາຄານ ໄດ້ສັງຫານຊີວິດ ຂອງຄົນປະມານ 9 ລ້ານຄົນ ໃນປີ 2015, ຫລື ໃນຈໍາ ນວນຫົກຄົນໃດທີ່ຕາຍ ແມ່ນມີຜູ້ນຶ່ງ ຕາຍຍ້ອນມົນລະພິດ.
ດຣ. Louis Muglia ເວົ້າວ່າ “ເປັນຄັ້ງທໍາອິດທີ່ພວກເຮົາຄິດອອກວ່າ ແມ່ນເນື້ອເຍື່ອອັນໃດຂອງແມ່ ທີ່ເປັນຕົວການ ພັກດັນແມ່ມານ ເຮັດໃຫ້ລູກອອກກ່ອນກໍານົດ.”
ໂຫລດຕື່ມອີກ
