ລາຍງານສະບັບໜຶ່ງຈາກ ກອງທຶນໂລກເພື່ອທຳມະຊາດ ຫຼື
Worldwide Fund for Nature ກ່າວວ່າ ລັດຖະບານຂອງ
ບັນດາປະເທດເອເຊຍຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ ຖືເບົາຄວາມສຳຄັນ
ຂອງເນື້ອທີ່ປ່າໄມ້ ຂອງປະເທດ ແລະ ກຳລັງສ່ຽງຕໍ່ການສູນເສຍ
ຕົ້ນໄມ້ຂອງພວກຕົນທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ນັ້ນໄປ ໃນຈຳນວນ 1 ສ່ວນ 3
ພາຍໃນປີ 2030. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ ພະແນກຮຽນພາສາອັງກິດ
ຫຼື VOA Learning English Alex Villearreal ມີລາຍງານກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້ ຊຶ່ງ
ໄຊຈະເລີນສຸກ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານ.
ບົດລາຍງານສະບັບນີ້ກ່າວວ່າ ຂົງເຂດຕອນລຸ່ມຂອງແມ່ນ້ຳຂອງ ໃນເອເຊຍຕາເວັນອອກ
ສຽງໃຕ້ນັ້ນ ອາດສາມາດສູນເສຍ ປ່າໄມ້ທຳມະຊາດຂອງຕົນໄປ ໃນເນື້ອທີ່ ໜຶ່ງສ່ວນສາມ
ພາຍໃນ 20 ປີຂ້າງໜ້ານີ້. ເຫດຜົນສຳຫລັບເລື້ອງນີ້ ນັກຊ່ຽວຊານດ້ານປ່າໄມ້ຫຼາຍຄົນ
ກ່າວວ່າ ແມ່ນເປັນຍ້ອນ ບັນດາລັດຖະບານໃນຂົງເຂດດັ່ງກ່າວ ຕີລາຄາຕ່ຳ ຫລື ຖືເບົາ
ຄວາມສຳຄັນ ຂອງປ່າໄມ້ຂອງພວກຕົນ. ບົດລາຍງານຈາກ ກອງທຶນໂລກເພື່ອທຳມະຊາດ
ຫຼື Worldwide Fund for Nature ເອີ້ນວ່າ “ລະບົບນິເວດໃນເຂດແມ່ນ້ຳຂອງທັງໝົດ
ຫຼື Ecosystems in the Greater Mekong.” ບົດລາຍງານນີ້ເວົ້າວ່າ ລະຫວ່າງປີ
1973 ຫາ 2009 ບັນດາປະເທດຢູ່ໃນເຂດຕອນລຸ່ມຂອງແມ່ນ້ຳຂອງ ໄດ້ຕັດປ່າໄມ້ ຂອງ
ພວກເຂົາເຈົ້າລົງ ໃນເນື້ອທີ່ເກືອບຮອດໜຶ່ງສ່ວນສາມ ເພື່ອບຸກເບີກພື້ນທີ່ ສຳຫລັບການ
ກະເສດ ແລະ ຕັດເອົາໄມ້ທ່ອນ.
ບົດລາຍງານກ່າວວ່າ ປະເທດມຽນມາ ກຳປູເຈຍ ແລະ ລາວ ໄດ້ສູນເສຍເນື້ອທີ່ປ່າໄມ້ຂອງ
ພວກເຂົາເຈົ້າໄປ ຫຼາຍກວ່າ 20 ເປີເຊັນ. ສ່ວນ ປະເທດໄທ ແລະ ຫວຽດນາມ ໄດ້ຕັດຕົ້ນ
ໄມ້ຂອງພວກເຂົາເຈົ້າລົງ ຫຼາຍກວ່າ 40 ເປີເຊັນ. “ປ່າໄມ້ຫຼັກ” ຫຼື “core forests” ໄດ້
ຫລຸດລົງຈາກ 70 ເປີເຊັນ ມາເຫຼືອພຽງ 20 ເປີເຊັນ ຂອງຈຳນວນເນື້ອທີ່ປ່າທັງໝົດ.
ປ່າໄມ້ຫຼັກ ແມ່ນເຂດປ່າໄມ້ ທີ່ມີເນື້ອທີ່ 3 ກິໂລແມັດມົນທົນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.
ກຸ່ມຮັກສາສະພາບແວດລ້ອມ Worldwide Fund for Nature ກ່າວວ່າ ອັດຕາການຕັດ
ໄມ້ທຳລາຍປ່າ ແມ່ນກຳລັງເພີ້ມຂຶ້ນ. ກຸ່ມດັ່ງກ່າວເວົ້າວ່າ ປະເທດເຫຼົ່ານັ້ນມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະ
ສູນເສຍ ໜຶ່ງສ່ວນສາມ ຂອງຕົ້ນໄມ້ທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ ຂອງພວກເຂົາເຈົ້າໄປ ພາຍໃນປີ 2030.
ທ່ານ Geoffrey Blate ເປັນທີ່ປຶກສາຝ່າຍນິເວດສາດ ປະຈຳພາກພື້ນ ຂອງກອງທຶນໂລກເພື່ອທຳມະຊາດ ຫຼື Worldwide Fund for Nature ຢູ່ບາງກອກ. ທ່ານໄດ້ຊ່ອຍຂຽນບົດລາຍງານນີ້. ທ່ານກ່າວວ່າ ໂດຍລວມແລ້ວ ຈຳນວນປ່າໄມ້ທີ່ໄດ້ຖືກຖາງແລະບຸກເບີກອອກໄປຫຼາຍທີ່ສຸດ ປະກົດວ່າ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນປະເທດທີ່ມີຕົ້ນໄມ້ຫຼາຍກວ່າໝູ່ ກໍຄື ພະມ້າ ທີ່ເອີ້ນເຊັ່ນກັນວ່າ ມຽນມາ.
ຜົນການຄົ້ນພົບຕ່າງໆຂອງບົດລາຍງານນີ້ ແມ່ນໄດ້ອີງໃສ່ພາບຖ່າຍຕ່າງໆຈາກດາວທຽມ. ການຄົ້ນພົບເຫຼົ່ານັ້ນ ຂັດກັນກັບ ການຕີລາຄາຂອງພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ ຈາກບັນດາປະເທດທີ່ໄດ້ທຳການສຳຫລວດ. ນັກຊ່ຽວຊານປ່າໄມ້ທັງຫຼາຍກ່າວວ່າ ບັນດາປະເທດໃນຂົງເຂດ ບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຄວາມສຳຄັນ ຫຼືຄຸນຄ່າ ຢ່າງພຽງພໍ ຕໍ່ປ່າໄມ້ຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ. ພວກນັກຊ່ຽວຊານກ່າວອີກວ່າ ລັດຖະບານເຫຼົ່ານັ້ນ ພຽງແຕ່ມອງເບິ່ງລາຄາ ໃນທ້ອງຕະຫລາດ ຂອງຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດຕ່າງໆ ທີ່ໄດ້ຂຸດຄົ້ນ ຫຼື ເກັບກ່ຽວອອກມານັ້ນ. ແລະນັ້ນບໍ່ໄດ້ລວມທັງ ຄວາມສຳຄັນດ້ານຊີວະສາດ ຂອງປ່າໄມ້ທັງຫຼາຍ ແລະ ຄວາມສາມາດຂອງປ່າໄມ້ ທີ່ຈະປັບປຸງຄຸນນະພາບຂອງນ້ຳ ຢູ່ໃນຫ້ວຍຮ່ອງ ແລະແມ່ນ້ຳລຳທານ ຕ່າງໆ.
This is Special English Agriculture Report.
A report says Southeast Asia's Lower Mekong region could lose a third of its natural forests in the next 20 years. The reason for this, forestry experts say, is that governments in the area undervalue their forests. The report from the Worldwide Fund for Nature is called "Ecosystems in the Greater Mekong." It says between 1973 and 2009, lower Mekong countries cut down almost a third of their forests to clear land for agriculture and timber.
The report says Burma, Cambodia and Laos lost more than 20 percent of their forest cover. Thailand and Vietnam cleared more than 40 percent of their trees. "Core forests" have dropped from 70 percent to 20 percent of total forest area. Core forests are three-square-kilometer areas of continuous forest.
The conservation group says the rate of deforestation is increasing. It says countries risk losing a third of their remaining trees by 2030.
Geoffrey Blate is a regional adviser on ecology for the Worldwide Fund for Nature in Bangkok. He helped write the report. Over all, he says the greatest amount of forest clearing appears to have happened in the country with the most trees, Burma, also known as Myanmar.
The report’s findings were based on satellite images. The findings conflict with some official estimates from the countries that were studied. Forestry experts say countries in the region fail to place enough value on their forests. They say governments look only at market prices for resources that are extracted or harvested. That does not include the biological value of forests and their ability to improve water quality in streams and rivers. For VOA Learning English,
