ລາວຖືກຈັດໃຫ້ຢູ່ອັນດັບທີ 145 ຈາກ 175 ປະເທດ ທີ່ມີການ
ສໍ້ລາດບັງຫລວງໃນປີ 2014 ໂດຍມີສະຖານະທີ່ຕົກຕ່ຳລົງເຖິງ
5 ອັນດັບທຽບໃສ່ປີ 2013 ເພາະມີການທຸຈະລິດ ໃນວົງການ
ລັດຖະບານຫຼາຍຂຶ້ນ.
ອົງການເພື່ອຄວາມໂປ່ງໃສສາກົດ ຫຼື Transparency
International ທີ່ໄດ້ທຳການສຳຫລວດຄວາມຄິດເຫັນ
ຂອງບັນດານັກທຸລະກິດກ່ຽວກັບສະພາບ ຂອງການສໍ້ລາດບັງຫລວງ ຢູ່ໃນ 175 ປະເທດ
ທົ່ວໂລກນັ້ນ ໄດ້ຈັດໃຫ້ລາວຢູ່ໃນອັນດັບທີ 145 ໃນປີ 2014 ນີ້ ໂດຍໄດ້ຮັບຄວາມໄວ້
ວາງໃຈ ຈາກບັນດານັກທຸລະກິດຊາວຕ່າງຊາດ ທີ່ລົງທຶນໃນລາວໃນລະດັບ 25 ຄະແນນ
ຈາກ 100 ຄະແນນເຕັມ.
ໂດຍຈາກຄະແນນດັ່ງກ່າວນີ້ ເຖິງແມ່ນວ່າຈະຖືເປັນລະດັບ ຄວາມໄວ້ວາງໃຈທີ່ດີກວ່າປີ
2012 ທີ່ລາວຖືກຈັດໃຫ້ຢູ່ໃນອັນດັບທີ 160 ຊຶ່ງໄດ້ຮັບຄວາມໄວ້ວາງໃຈ ຈາກບັນດານັກ
ທຸລະກິດຊາວຕ່າງປະເທດ ທີ່ລົງທຶນໃນລາວພຽງແຕ່ 21 ຄະແນນເທົ່ານັ້ນກໍຕາມ ຫາກແຕ່
ກໍເປັນສະຖານະ ທີ່ຕ່ຳລົງເຖິງ 5 ອັນດັບ ເມື່ອທຽບກັບປີ 2013 ຊຶ່ງລາວຢູ່ອັນດັບທີ 140
ແລະໄດ້ຮັບຄວາມໄວ້ວາງໃຈທີ່ລະດັບ 26 ຄະແນນ ນັ້ນກໍໝາຍຄວາມວ່າ ການສໍ້ລາດ
ບັງຫລວງໃນລາວ ມີທ່າອຽງເພີ້ມຂຶ້ນໃນສາຍຕາຂອງນັກລົງທຶນຕ່າງຊາດນັ້ນເອງ.
ຊຶ່ງສາເຫດທີ່ສຳຄັນປະການໜຶ່ງ ທີ່ເຮັດໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບຄວາມໄວ້ວາງໃຈ ໃນລະດັບຕ່ຳ
ລົງນັ້ນ ກໍຍ້ອນວ່າ ການປາບປາມການສໍ້ລາດບັງຫລວງ ໃນລາວຍັງມີປະສິດທິພາບຕ່ຳ
ໂດຍໄດ້ມີການກວດພົບວ່າ ການປະຕິບັດໜ້າທີ່ ໂດຍບໍ່ສຸດຈະລິດ ຂອງບັນດາພະນັກ
ງານລັດ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເກີດການເສຍຫາຍ ທາງດ້ານລາຍຮັບງົບປະມານ ຂອງລັດຖະບານ
ລາວຫຼາຍຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.
ໂດຍອິງຕາມລາຍງານຂອງທ່ານນາງວຽງທອງ ສີພັນດອນ
ປະທານອົງການກວດສອບແຫ່ງລັດ ຊຶ່ງໄດ້ສະເໜີ ຕໍ່ກອງ
ປະຊຸມສະໄໝສາມັນຄັ້ງທີ 8 ຂອງສະພາແຫ່ງຊາດລາວ
ຊຸດທີ 7 ທີ່ດຳເນີນກອງປະຊຸມລະຫວ່າງວັນທີ 9-26 ທັນວາ
2014 ນີ້ ກໍໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ ໄດ້ກວດພົບການທຸຈະລິດ
ຫຼາຍກວ່າ 324 ຕື້ກີບໃນ 25 ໂຄງການພັດທະນາ ທີ່ບໍ່ມີ
ຕົວຕົນ ໃນແຂວງອຸດົມໄຊ ທັງຍັງກວດພົບການໃຊ້ຈ່າຍງົບ
ປະມານ ທີ່ເກີນຈິງ ຫຼາຍກວ່າ 87 ຕື້ກີບ ໃນ 77 ໂຄງການໃນ
6 ແຂວງ ແລະ 254 ໂຄງການ ທີ່ໄດ້ໃຊ້ງົບປະມານໄປທັງໝົດ
ແລ້ວ ຫຼາຍກວ່າ 4,300 ຕື້ກີບນັ້ນ ກໍຍັງເປັນໂຄງການທີ່ບໍ່ສຳ
ເລັດ ແຕ່ຢ່າງໃດ.
ທາງດ້ານທ່ານກິແກ້ວ ໄຂຄຳພິທູນ ສະມາຊິກສະພາແຫ່ງຊາດ ຈາກເຂດນະຄອນວຽງຈັນ
ໄດ້ຕັ້ງຂໍ້ສົງໄສວ່າ ສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດ ການສູນເສຍຢ່າງຫລວງຫຼາຍ ຈາກການສໍ້ລາດ
ບັງຫລວງດັ່ງກ່າວ ຍ່ອມຈະຕ້ອງມີການດຳເນີນງາານຢ່າງເປັນຂະບວນການ ແລະເຊື່ອວ່າ
ຈະຕ້ອງມີບຸກຄົນທີ່ມີອຳນາດຢູ່ເບື້ອງຫລັງແນ່ນອນດັ່ງທີ່ທ່ານກິແກ້ວໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ:
“ຄົນໆໜຶ່ງຫຼືຈຳນວນໜຶ່ງ ຈະເຮັດໄດ້ຄືແນວນີ້ ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ທ່ານປະທານ ມັນອາດ ສິມີອັນໃດບໍ ທີ່ເປັນໜໍ່ແໜງ ທີ່ອະນຸຍາດໃຫ້ມີການດຳເນີນໄປຄືແນວນີ້ ເງິນບໍ່ແມ່ນຈຳນວນນ້ອຍ ມັນບໍ່ແມ່ນ ສິບຕື້ ຊາວຕື້ ມັນຫຼາຍຮ້ອຍຕື້ ທີ່ສາມາດເປັນໄປໄດ້.”
ຕົວຢ່າງເຊັ່ນການກວດພົບການລັກລອບຕັດໄມ້ຫວງຫ້າມ ເຊັ່ນໄມ້ຄະຍຸງ 1,400 ກວ່າ
ແມັດກ້ອນຢູ່ໃນແຂວງສະຫວັນນະເຂດ ເມື່ອປີ 2007 ທີ່ມີເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງລັດຖະບານ 11 ຄົນໄດ້ຮ່ວມມືກັບບັນດານາຍທຶນ ທັງຍັງໄດ້ກວດພົບການຍັກຍອກເງິນ ໄປຈາກຄັງເງິນ ຂອງແຂວງ ຫຼາຍກວ່າ 5 ຕື້ 1 ຮ້ອຍລ້ານກີບອີກດ້ວຍ. ສ່ວນຢູ່ແຂວງຄຳມ່ວນ ກໍໄດ້ກວດພົບການຮັບສິນບົນ ໃນໂຄງການສ້າງທາງໃນເຂດເທດສະບານ ຄິດເປັນມູນຄ່າເກີນກວ່າ 12 ຕື້ກີບ ແລະໃນປີ 2010-2011 ກໍກວດພົບການຮົ່ວໄຫລຂອງງົບປະມານໃນໂຄງການຕ່າງໆ ທີ່ຮອງຮັບການເປັນເຈົ້າພາບຈັດການແຂ່ງຂັນກິລາຊີເກມຄັ້ງທີ 25 ຄິດເປັນມູນຄ່າ
ຫຼາຍກວ່າ 1 ລ້ານ 5 ແສນດອນລາ ກັບອີກຫຼາຍຮ້ອຍລ້ານກີບ.
ໃນຂະນະດຽວກັນ ກໍຍັງກວດພົບວ່າໄດ້ມີການຍັກຍອກເອົາເງິນລັດໄປຫຼາຍກວ່າ 10 ຕື້ກີບ
ຢູ່ໃນບາງແຂວງ ແລະມີພະນັກງານລັດ 50 ກວ່າຄົນ ທີ່ໄດ້ຮ່ວມກັນກະທຳຄວາມຜິດດັ່ງ
ກ່າວ ແຕ່ທີ່ໜັກໄປກວ່ານັ້ນ ກໍຄືການກວດກາ 104 ເປົ້າໝາຍໃນແຜນການປີ 2012-
2013
ທີ່ຜ່ານມາພົບວ່າ ການທຸຈະລິດຂອງບັນດາພະນັກງານລັດນັ້ນ ເຮັດໃຫ້ເກີດການເສຍຫາຍ
ຫຼາຍກວ່າ 80 ຕື້ກີບ ແລະມີຜູ້ກະທຳຜິດ ເຖິງ 472 ຄົນ.
ກ່ອນໜ້ານີ້ ອົງການກວດສອບແຫ່ງລັດລາຍງານວ່າ ສະເພາະໃນແຜນການປີ 2010-2011
ໄດ້ກວດພົບ ການໃຊ້ຈ່າຍງົບປະມານນອກແຜນການ ຄິດເປັນມູນຄ່າຫຼາຍກວ່າ 1,933.33
ຕື້ກີບ.
